yerleşikler nereden bilsinler ki yolu?

bir yerden bir yere varma isteği...

yol yapmak arınmaktır... yol da okunan kitap farklıdır, yol da dinlenen müzik farklıdır, yol da baktığımız yol farklıdır...

"yola çıkan kişinin, hep,
ayağına takılır yerleşikler
-hernekadar "yardım" etmek, "yol göstermek"
gibi bir 'iyi niyet'leri olsa da - :
"Yerleşikler nereden bilsinler ki yolu?" "oruç aruoba - yürüme"

mutluluğun sesi

sonunda herkesi etrafından kaçırmayı başardı... Aylardır, günlerdir bunun için uğraştığını daha yeni farkında vardı. Evet, isteyerek bunu yapmıştı. Şimdi ne olacaktı? Vicadanı ile başbaşa kalacak ve soruların cevaplarını mı arayacaktı? Cevapları bulsa ne olacaktı? Hastalık bir sistemin için de olduğunun farkında olarak bu şekilde bir hayatın için de olmayı ne kadar zamandır istiyordu?

dört duvar arasında sadece buzdolabının sesi onun için yeterli miydi? Mutluluğun sesi bu ise artık bu ses ile yaşamaya devam edecek...

kalıpsızlık

heryoldönüşüiçimdebirfarklısıkkınlıkduygusu... yinebiryereaitolamamayinebosluktasallananbirsarkacgibibiroyanabirbuyanagidipgelmehalleri. buhallerinakibindeanlatmayetenegimcokiyiolmadıgiicinyazmayeteniğiniortayacıkarmayacalisirkensalındanasıldabelirlikalıplaricersindeoldugumunfarkınavardımuzunzamandanbuyana....
kalıpsızlık...